Różnice między medyczną marihuaną a marihuaną rekreacyjną

Konopie indyjskie, zawarte w marihuanie medycznej, od dawna budzą kontrowersje ze względu na skojarzenia z rekreacyjnych wykorzystaniem marihuany. Tymczasem ich potencjał leczniczy i terapeutyczny został udowodniony w wielu badaniach naukowych. Jednak istotne jest nie tylko podkreślenie korzystnych właściwości konopi, ale również wskazanie rozbieżności pomiędzy dwoma rodzajami użytkowania. Poznaj 6 najważniejszych różnic między marihuaną medyczną a rekreacyjną!

1. Przeznaczenie i przyczyna stosowania marihuany medycznej i rekreacyjnej

Jednym z najważniejszych aspektów różniących marihuanę medyczną od rekreacyjnej jest cel i przyczyna stosowania konopi. Oba rodzaje użytkowania mają zupełnie inne funkcje i przeznaczenie.

Marihuana medyczna jest stosowana w celach terapeutycznych. Lekarze przepisują konkretny preparat i dawkowanie, gdy u pacjenta istnieją wyraźne wskazania do tego rodzaju terapii. Zwykle wtedy, gdy inne metody leczenia nie przynoszą oczekiwanych efektów, lub nie mogą być wykorzystywane ze względu na przeciwwskazania, albo występowanie dokuczliwych działań niepożądanych.  Konopie lecznicze stosuje się zazwyczaj do łagodzenia objawów, takich jak: przewlekły ból, nudności, wymioty, stany zapalne, spastyczność mięśni, czy drżenie u pacjentów cierpiących na wiele schorzeń, m.in. choroby autoimmunologiczne, nowotworowe, neurologiczne. Medyczna marihuana zwykle stanowi wsparcie leczenia konwencjonalnego.

Natomiast marihuana rekreacyjna jest używana głównie dla przyjemności i relaksu. Użytkownicy sięgają po nią w celu osiągnięcia efektu euforii, relaksu lub zmiany percepcji. Stosowanie rekreacyjne jest często związane ze spotkaniami towarzyskimi i ma na celu doświadczenie efektów psychoaktywnych związanych z zawartością THC. W odróżnieniu od marihuany medycznej, użycie rekreacyjne nie ma na celu leczenia żadnych dolegliwości zdrowotnych.

2. Skład i zawartość kannabinoidów w konopiach leczniczych i rekreacyjnych

Szczegółowy skład marihuany, a przede wszystkim zawartość kannabinoidów, jest ważnym elementem różniącym marihuanę medyczną od rekreacyjnej. Różnice te mają znaczący wpływ na efekty stosowania produktów.

Zaletą marihuany medycznej jest precyzyjnie określony skład, co oznacza, że zawartość kannabinoidów (THC i CBD) jest badana i dokładnie kontrolowana. CBD (kannabidiol) jest często dominującym składnikiem w preparatach medycznych ze względu na swoje właściwości terapeutyczne i brak efektów psychoaktywnych. Jednak w niektórych przypadkach to właśnie THC (tetrahydrokannabinol) ma większe znaczenie, wówczas lekarz może wystawić receptę na marihuanę medyczną o wyższym stężeniu substancji. Dokładne określenie zawartości poszczególnych, najważniejszych składników w konopiach leczniczych, umożliwia lekarzom dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb (tj. rodzaju dolegliwości i nasilenia objawów) pacjenta.

W przypadku marihuany rekreacyjnej, pochodzącej z czarnego rynku, nieznana jest zawartość substancji aktywnych. Jednak ze względu na to, że celem jej zastosowania jest odczuwanie efektów psychoaktywnych, zawiera ona wyższe stężenia THC, niż CBD. Osoby użytkujące marihuanę rekreacyjną zwykle preferują produkty o wysokim stężeniu THC ze względu na intensywniejsze efekty euforii i zmiany percepcji. Jednak brak kontroli nad dokładnym składem i proporcjami kannabinoidów w marihuanie rekreacyjnej może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów.

3. Efekty działania marihuany rekreacyjnej i konopi leczniczych

Efekty działania marihuany różnią się w zależności od rodzaju preparatu, celu zastosowania, użytej dawki i zawartości kannabinoidów.

W przypadku marihuany medycznej lekarz ma możliwość dostosowania konkretnego produktu i dawki do rodzaju dolegliwości i nasilenia objawów pacjenta. Dzięki temu rośnie szansa na uzyskanie oczekiwanych efektów terapii, takich jak m.in. łagodzenie bólu, redukcja stanów zapalnych, poprawa apetytu, zmniejszenie spastyczności mięśni, redukcja częstotliwości i siły ataków padaczkowych, poprawa jakości snu, czy nastroju.

Użytkownicy marihuany rekreacyjnej nie mają możliwości dokładnego przewidzenia efektów zastosowania produktu zakupionego na czarnym rynku. Jednak zwykle sięgają po konopie w celu skorzystania z właściwości psychoaktywnych THC, a więc uzyskania uczucia euforii, relaksacji, czy zmiany percepcji. Dodatkowo u wielu osób po użyciu marihuany relaksacyjnej pojawia się nagły głód (często określany przez użytkowników “gastrofazą”), ale przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek THC mogą pojawiać się również zaburzenia psychotyczne, problemy z pamięcią, czy zaburzenia lękowe.

4. Wykorzystanie medyczne i rekreacyjne – regulacje prawne

Kwestie prawne dotyczące możliwości stosowania marihuany medycznej i rekreacyjnej wskazują na wyraźne różnice w podejściu do obu rodzajów produktów oraz ich użytkowników. Wpływają również na dostępność, jakość i sposób wykorzystanie marihuany.

W Polsce marihuana medyczna jest legalna i dostępna na receptę od 2017 roku. Przepisy ściśle regulują jej przepisywanie i stosowanie. Recepta na marihuanę medyczną musi być wystawiona przez lekarza i oznaczona skrótem Rpw, co wskazuje, że jest to lek narkotyczny. Recepta może być wystawiona maksymalnie na 3 miesiące, a jej realizacja jest możliwa tylko w uprawnionych aptekach. Takie przepisy mają na celu zapewnienie, że marihuana medyczna jest stosowana wyłącznie w celach terapeutycznych, pod kontrolą specjalistów, przy wykorzystaniu określonych produktów i w odpowiedniej dawce.

Stosowanie marihuany rekreacyjnej w Polsce jest nielegalne. Osoby przyjmujące, posiadające, uprawiające i dystrybuujące konopie w celach rekreacyjnych podlegają odpowiedzialności karnej.

5. Dostępność konopi medycznych i rekreacyjnych

Dostępność marihuany różni się w zależności od jej przeznaczenia – lecznicze czy rekreacyjne. Regulacje prawne i zasady dystrybucji mają duży wpływ na to, kto i w jaki sposób może uzyskać konopie.

Dostęp do marihuany medycznej jest ograniczony i wymaga posiadania recepty od lekarza. Pacjenci mogą nabyć produkt jedynie na podstawie ważnej recepty, w aptekach uprawnionych do sprzedaży leków o działaniu narkotycznym. Jeśli produkt nie jest dostępny “od ręki”, farmaceuta ma możliwość zamówienia leku, wówczas zwykle dostępny jest w ciągu 1-3 dni roboczych. Proces uzyskania recepty i marihuany medycznej jest ściśle kontrolowany, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pacjentów. Lekarze muszą dokładnie ocenić stan zdrowia pacjenta i zadecydować, czy marihuana medyczna jest odpowiednią formą terapii. Zaletą konopi na receptę jest określony skład, pochodzenie i czystość produktu.

Użytkownicy marihuany rekreacyjnej nie mają możliwości legalnego zakupienia pewnego i czystego produktu o określonej zawartości składników aktywnych. Konopie dostępne na czarnym rynku wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych, ze względu na ryzyko uzyskania zanieczyszczonego produktu o nieokreślonym składzie i działaniu.

6. Ryzyko działań niepożądanych przy medycznym i rekreacyjnym wykorzystaniu konopi

Użytkowanie marihuany zawsze niesie ze sobą ryzyko działań niepożądanych, niezależnie od tego, czy jest wykorzystywana leczniczo, czy rekreacyjnie. Jednak sposób użycia, dawkowanie i rodzaj produktu mogą mieć wpływ na konkretne skutki uboczne i ich nasilenie.

Stosowanie marihuany medycznej pod nadzorem lekarza pozwala na minimalizowanie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Specjalista nie tylko dostosowuje produkt i dawkowanie do dolegliwości pacjenta, ale może również monitorować czas i przebieg terapii oraz modyfikować dawkę. Optymalne jest dobranie minimalnej dawki leku, pozwalającej na uzyskanie oczekiwanych rezultatów. Należy jednak pamiętać, że skutki uboczne zależą również od indywidualnych reakcji pacjenta, dlatego niezależnie od dawki i rodzaju produktu zdarzają się objawy niepożądane, takie jak m.in. zawroty głowy, suchość w ustach, czy senność.

Przy rekreacyjnym użytkowaniu marihuany występuje wyższe ryzyko skutków ubocznych, wiążące się przede wszystkim z brakiem kontroli nad dawkowaniem, czasem stosowania produktu oraz jego pochodzeniem i składem. Szczególnie wysokie ryzyko występuje przy długotrwałym stosowaniu marihuany o wysokiej zawartości THC. U pacjentów może pojawić się m.in. lęk, paranoja, bezsenność, zaburzenia pamięci i koordynacji ruchowej, a także malejąca wrażliwość na działanie tetrahydrokannabinolu, a tym samym konieczność stosowania wyższych dawek, aby osiągnąć oczekiwany efekt, a w dalszym etapie nawet uzależnienie i poważniejsze skutki zdrowotne. Dodatkowo użytkownicy marihuany rekreacyjnej mogą być narażeni na negatywne skutki społeczne i prawne związane z nielegalnym posiadaniem i używaniem marihuany.

FAQ

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące różnic między marihuaną medyczną a rekreacyjną.